Sama seperti Sumber Manusia, Sumber Asli mempunyai peranan yang sama pentingnya dalam pembangunan sesebuah negara. Seperti jumlah aset, semakin banyak sumber semula jadi yang dikendalikan, semakin mudah bagi negara untuk merealisasikan rancangan pembangunannya. Sumber Asli boleh didefinisikan sebagai kekayaan semula jadi yang digunakan untuk menyediakan kehidupan manusia agar lebih sejahtera.
Sumber semula jadi merangkumi banyak perkara, bukan sahaja komponen biotik seperti haiwan, tumbuhan atau lain-lain, tetapi juga komponen abiotik seperti petroleum, gas asli, dan sebagainya. Sebagai sebuah negara, Dunia adalah satu dengan kekayaan semula jadi yang banyak. Bermula dari arang batu baru, rempah, beras, petroleum hingga timah.
Sumber Asli sendiri terbahagi kepada beberapa jenis, iaitu berdasarkan bahan, tempat, proses pembentukan, hingga undang-undang. Apakah maksudnya?
Untuk keterangan lebih lanjut mengenai pengelasan sumber semula jadi, berikut adalah penerangan ringkas:
Sumber Asli Berdasarkan Bahan
Berdasarkan bahan tersebut, sumber semula jadi dikelaskan kepada dua, yang dapat dilihat dari bahan asas yang terbentuknya, iaitu sumber semula jadi organik (biologi) dan sumber semula jadi bukan organik (bukan biologi).
Sumber semula jadi organik adalah sumber semula jadi yang berasal dari makhluk hidup. SDA juga boleh disebut sebagai sumber semula jadi biotik. Ini merangkumi makhluk hidup iaitu haiwan dan tumbuhan, sumber pertanian dan perladangan. Pada hakikatnya, yang dapat ditanam oleh manusia. Sementara itu, sumber semula jadi bukan organik adalah sumber semula jadi yang berasal dari benda mati, atau berasal dari pembusukan haiwan yang telah berlaku selama berjuta-juta tahun. Ini termasuk petroleum, gas asli, dan sebagainya, yang tidak dapat diperbaharui.
Sumber Asli Berdasarkan Tempat
Berdasarkan lokasi, SDA diklasifikasikan menjadi 3 (dilihat dari tempat di mana ia dijumpai), iaitu sumber semula jadi daratan (tanah), sumber semula jadi air (air), dan sumber semula jadi udara.
(Baca juga: Peranan BUMN dalam Ekonomi Dunia)
Sumber semula jadi terestrial, yang sumbernya berasal dari permukaan bumi termasuk hutan, fosil, produk perlombongan dan lain-lain; Sumber semula jadi air, yang merupakan sumber semula jadi di perairan atau yang berkaitan dengan laut, merangkumi pelbagai jenis tasik, sungai, paya, air hujan dan lain-lain.
Sumber Asli Berdasarkan Proses Pembentukan
Berdasarkan proses pembentukan, SDA terbahagi kepada 3, iaitu SDA biotik, fizikal dan persekitaran (gabungan SDA fizikal dan biotik).
Sumber Asli Berdasarkan Kegunaan atau Nilai Ekonominya
Berdasarkan nilai ekonomi mereka, SDA dikelaskan kepada 3, iaitu ekonomi tinggi (nilai jual tinggi), ekonomi rendah (nilai jual rendah) dan sumber semula jadi bukan ekonomi. Ekonomi SDA itu sendiri boleh didefinisikan sebagai sumber semula jadi yang mempunyai nilai ekonomi, atau dengan kata lain, mempunyai nilai jual yang tinggi, dan dianggap sebagai barang berharga.
Berdasarkan sifat / pembentukannyaPengelasan sumber asli berdasarkan sifat mereka dibahagikan kepada dua, iaitu yang boleh diperbaharui semula jadi sumber dan semula jadi yang tidak boleh diperbaharui sumber .
Sumber semula jadi boleh diperbaharui dan dapat dibentuk semula oleh alam dalam kitaran yang agak pantas. Contohnya air, udara dan darat; Sementara itu, SDA yang tidak dapat diperbaharui mempunyai jumlah yang sangat terhad kerana tidak ada jumlah tambahan dan proses pembentukannya memakan waktu ribuan hingga berjuta-juta tahun.
Berdasarkan Undang-Undang No.11 1976 tentang perlombongan
Sumber semula jadi berdasarkan Undang-undang nombor 11 tahun 1976 terbahagi kepada 3, iaitu Kumpulan A, Kumpulan B dan Kumpulan C.
Kumpulan A merangkumi bahan perlombongan strategik yang memainkan peranan penting dalam kelangsungan negara; Kumpulan B merangkumi bahan perlombongan penting yang merupakan mineral yang berperanan penting dalam kegiatan ekonomi negara yang akan dikendalikan oleh negara; sementara Kumpulan C merangkumi bahan perlombongan yang tidak termasuk dalam kumpulan A dan kumpulan B.
